Kurtuluş Savaşı başlar ülkede,
İzmir işgal altındadır bu sıra,
Uçamaz göklerde kuşlar ülkede,
Vatan işgal altındadır bu sıra.

Kuş oldu Aşağı Karakaya’dan,
Aştı gitti yüksek dağdan kayadan,
Ağlıyordu Menemenli bu sıra,
Kahpe düşman çok uzaktı hayadan.

İzmir, Yunan askeriyle dolmuştu,
Çayır, çimen, yaprak, çiçek solmuştu,
Yanıyordu İzmir kenti bu sıra,
Yunan, Türk’e yine bela olmuştu.

Mantar gibi düşman, biter her yerden,
İşte bunun için geçilir serden,
Tuzakların kurulduğu bu sıra,
Farksızdı cami avlusu mahşerden.

Allah’ın evinde canlar yaktılar,
Çocuk, yaşlı, kadın, kurşun çaktılar,
Mükremin de avludaydı bu sıra,
Sağ kalmasın diye tekrar baktılar.

Sancaktar da şehit düştü orada,
Mükremin, sancağı kaptı burada,
Cesetlerin sayılmadığı sıra,
Mükremin, yaralı kaldı arada.

Bacağına kurşun aldı Mükremin,
Koynunda sakladı, sancaktan emin,
Gündüzle gecenin kaçtığı süre,
Hakk’a yemin etti Gazi Mükremin.

Kıyamete kadar sürsün ocağı,
Dalgalansın Mükremin’in sancağı,
Şehit, gazi arandığı bu sıra,
Kucaklasın EŞREFÎ’nin kucağı.

EKREM GÜRER (YOZGAT 2001)