Önce ekleyip çoğalıyorsun gençlikte
Sonra duruluyorsun ömrünün orta yerinde
Sonra eleyip azalıyorsun akıl başa geldikçe
Gittikçe yalnızlaşıyorsun düşündükçe
Göz göre göre, bile bile
Sanki ruh kendini ebedi yalnızlığa alıştırmakta
Yaş aldıkça
Gözü arkada kalmasın diye

Sonra kaybedişlerin başlıyor birer birer..
Uyanalı yaklaşık 25 saat oldu. Gözlerim 25 saattir aynı hayata bakıyor. Ruhum 44 yıldır aynı masallarla uyuyor!
Gözlerim ile ruhum arasında ki uyumsuzluk. senkronu ömrümün seratonini sömürüp bitirdi..
Aklım intihar senaryolarını yazarken ruhum kendini boşluğa atıyor. Bedenim yaşama mucizesi planlıyor.. Bedenim ruhuma bir beden büyük geliyor.. Ömrüm hep saatin yelkovanını alıp dönülmez diyarlara gitmiş.
Şimdi saat kaç aylardan hangi ay sahi.. kimin umurunda ..