Çocukluk arkadaşımdır
Tanırım, iyi çocuktur
Beraber büyüdük
Şehirlerin pislik kokan arka mahallelerinde
Yalın ayak koşarak büyüdük
Beraber boya sandığını taşıdık
Boyadık binlerce ayakkabı
Su sattık
Mendil sattık
Tatlı sattık
Simit sattık
Açtık,
Beraber ekmek çaldık
Parayı bulunca ödedik
Oyuncaklarımız çamurdan
Ve tellerden idi
En ağır arabesk şarkılar dinler
Kendimizden geçerdik
Amatör lig takımlarını tutardık
Giriş ücretsiz diye
Çoğu kez beş parasız ortalık yerde
Borç alır
Ama borcumuzu ne pahasına olursa öderdik

Bedo
Okumayı severdi
Okumak daha da okumak
Adam olmak
İnsan olmak
Geleceği düşünmek
İş sahibi olmak
Evlenmek
Çocuk sahibi olmak…
Ben ‘bizden adam çıkmaz’ derdim
Bedo ‘çıkar, bal gibi çıkar
Bir gün bizde adam oluruz
Bizde elimizi masaya vururuz’ derdi
Okulu bitirdik
Hayallerimizde bitti…

04.03.1998 saat 01:00 gece
Besni / Adıyaman