Mihrap
Nasılda büyüdü sana olan sevdam
Bir düşken gözlerimde Kırmızı bir gül gibi açtın yüreğimde Düşler de bir gün gerçek olurmuş Ömrün uzun olsun gönül bahçemde Kaçamadım senden gidemedim uzaklara Kalbime kilit vuramadım Senden saklayamadım duygularımı Kendimle çok savaştım Sonunda yendim sana olan korkularımı Ve düştüm yoluna Koşup geldim kapına Önünde diz çöktüm Benliğimi teslim ettim kalbinin mihrabına Biliyorum bana nasıl iyi geleceğini Yanında su gibi durulur toprak gibi yoğrulurum Şair gibi yazar şiir gibi dudaklarında okunurum Belki çay gibi demlenir Belki de sesinde bir huzur bulurum Biliyor musun gözlerimi kapatmıştım herkese Kalbime açılmaz sürgüler çekmiştim Ben şaşkına döndüm seni karşımda görünce Yüzünde güller açmıştı Mutluluğu sığdırmıştın her tebessümüne Ben sana büyülenmiştim ben sana vurulmuştum Sanki cennetten bir melek düşmüştü kimsesiz bu kalbime MURAT GÜNEŞ |