Bir gönlün yıkık hikayesinden yazıyorum
Biliyorum hiç okumayacak hissedemeyeceksin
Kalbimin iniltilerini sessizce kapatıyorum
Biliyorum sen zamanı gelince güleceksin

İyileşmek üzere çıktığın yollarda
Hep umut bekçileri olsun durduğun her durakta
Sana sevgi sussunlar ağrılarına binlerce şifa bulsunlar
Biliyorum sen gün gelecek çok sevileceksin

Beni boş ver deki... bir yalancı deki.... bir hain
Sevdam da aşkta gizli kalsın bende
Yüreğimden kopmuş köprülerin hepsi sallansin
Ben üzüldükce seni hep mutluluklar sarsın

Beceremedim işte bazen sadece yükün sevmek olur
Benim de tek yüküm görmediğim gözlerin tutamadığım ellerin
Seni şimdi kimseye emanet edemem ama
Tek emanetim dualarım hep orda başta olacaksın

Kalbini ruhunu özlemini sevdigim
İyileştiren gülleri topla etrafına
Ilac olsunlar her derdine yarana
Beni sakın hatırlama unut ki umutlarla yol alasın dünyada
Şimdi sana kocaman bir yalan söylesem ağlamıyorum derim
Nasıl olsa gözlerimi görmezsin bilmezsin Beni yakan ateşi

Sen benim en masum yanım en güzel hayalim
Sen benim raydan çıkan vagonum
Sen benim tabibi olmayan hastalığım
Sen benim iyi olsun da ben yok olayım dediğimsin

Seni sana emanet edip gidiyorum... gönlündeki kuşlara selam söyle olur mu
Seni çok seviyorum kimseler bilmesin ...
Beni affet demeye yüzüm yok aslında sanırım ben yanlışımıda bilmiyorum

BAZEN O KADAR ÇOK SEVERSİN Kİ AF DILEMEK BILE IMKANSIZDIR...

SOKAĞIN TAVAN OLSUN TÜM SEVGILERE

HOŞCAKAL BİLMEDEN SEVDİĞİM...