Zamansızdı Sevda…

Ve ben onun şarkısını
Gönülden, candan okumuştum
Anmadan olmazdı elbette
….

Zaman çok acımasız
Çok acı, aciz
Ol diyen, O değil mi?
Peki, Öl diyen de
Sebep, neden, silah, zalim, zulüm olanlar
Yansın..

…..

Çok karışığım çocuk
Öldüm öldüm de dirildim binlerce
Gene çatacak bir vakit ayrılık
Yerine, yurduna doğru zaman
Yollara, kalmaları, gitmelere…

….

“İçinden kayboldum
Gözlerinde kayboldum
Rüzgarda savrulan suydum
Ve Güneş çıktı
Ben kayboldum”
(Shirin filminden)

….

Zamansızdı belki de bu gitmeler
Kimbilir kaç kez daha beni alıp götürecekler
Gecenin karanlığını yararken
Yoldaki çizgiler arkada kalır birer birer
Pencere kenarında başını cama yaslayıp
Anılar sıraya girmek için yarış ederler
Karanlığın içinde gözlerini arar bakışlarım
Sonra canlanır seni ardımda bırakışım
Biraz soğuk, biraz sisli bir havada
Yalnız ama senli hayallerle yollarda
Zaman karıştı sanki birden
Bilmem kaçıncı ayrılmamdı senden
Oysa sen beni hiç uğurlamazdın ki
Candan içeri, ileri candın
Kulağımda sesin vardı
Ellerimde, ellerin
Dudağımda mühürlenmiş
Yüreğimin sesiydin