Mazide yaşanan ayrılıklar ne kadar ağır gelirmiş insana.
İnsan dediğin şey bir ruh bir bedenden oluşmuyor mu?
Peki ağır olanlar neden elle tutulacak ve gözle görülecek kadar gerçek değil,
Gerçek olan nedir biliyor musun ihtiyar?
Gerçek olan eline renkli balonlar tutuşturulmuş küçük bir çocuk.
Yüzündeki masumiyet ve anın verdiği mutluluk.
Eğer sımsıkı tutarsa balonu uçmaz hayalleri.
İsterse en uzaktan essin suratına çarpan tan yelleri.
Ben tutamadım galiba,
Uçtu gözümün önünden çocukluğumun oyunları.
İlk başta şaşırıyor insan,
Arkasından öylece bakıyor bir müddet.
Hayat bir oyundur ihtiyar.
Yanlış yapamazsın gezsen bile diyar diyar,
Hayat kazanırsa vurar sillesiyle.
Uçan balon değil ruhunun peşinden bakarsın çaresiz.
Peki geride kalanlar ihtiyar
Hayat tatsız,acı ve lezzetsiz
Günleri biriktiremiyorsun sen dervişsin
Zaman gidermiş habersiz.

Saygılar.