1
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
426
Okunma
İçimden geçen nehirler kuruyunca
bir acı tortusu kalır
bir yetim insanlık halidir
kaç insanın aklında kalırız
ne halimizle hatırlanırız
oysa birbirimizi görmeden yaşlanıyoruz
hayata başladığımız ilk ev ilk okul
nasıl uzaklaşır birden bizlerden
bütün öyküler başladığı yere döner
başka şehirlere gitsekte
bir şeyler bizimle gelir
sonra yaşadığımız şehir bizi çağırır
nedensiz
kana kana oynadığımız oyunlar
mahalle çeşmesinde
akşam temizliği
ilk aşk gençlik yılları
yolculuktur hayat hep ileri
bir buruk hayattır içimizden akan
hayat ve hatırat arasında
istikbalimizdir bizi hayata bağlayan
5.0
100% (4)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz