Nasılda kanmıştım her saza söze
Özümü delip geçmişti her kurşuni kelime
Kavgam kimseyle değil yalnızca kendimle
İçimde kocaman bir yarık var
Tuz basma tasası taşıyor gövdemin ağırlığı
Öfke kusuyorum güneşli her saate...

Lacivertli akşamlar kudurmuşçasına beni alıp götürüyor
Dışarıda yağmur bastıra bastıra şiddetle yağıyor
Ben ise köşe bucaklarda şarkılar mırıldanıyorum
Köşe kapmaca oyunu dolu arsız şu dünyada...

Ne zaman bir şeyler yapmak için adım atsam
Bir kafes içine bırakılmış misali boğuluyorum
Gözlerim kapalı ruhum alacakaranlık
Hiçbir şeyi iyi göremez hale geldim...

Bu aralar kendi kendimle yapayalnızım
Ama sana söz veriyorum
Yine yeni yeniden ayağa kalkıp hayata sıfırdan başlayıp
Sarı lalelere yeşile göz kırparak
Siyahla özdeşleşerek
Dostluğun sevgi mührünü basacağım beni duyuyor musun?

Mehmet ÖKSÜZ