Aslını bozmamış bir güzel şehir.
Memleketin doğu sağrında Ağrı.
Güzel insanları, akan bir nehir!
Yurdumun gerili bağrında Ağrı.

Yolları bakımsız sandım sanki köy.
Dedi: “Dertlerimi şiirine koy,
Soysuz biri isen sende gelip soy.”
Türkiye’min doğu böğründe Ağrı.

Gelen vurmuş giden vurmuş başına.
Siyah leke inmiş beyaz taşına.
Hayran kaldım mahzun bakan kaşına.
Yönümü dönünce doğrumda Ağrı.

Binlerce çıkarmış bakanla vekil.
İlgisiz kalmışlar, dertlerle tekil.
Altın şehir olur değişse şekil.
Öz evlatlar bakar seyrinde Ağrı.

Sekiz ay geçiyor, ayaz kışların.
Yeşilin kesilmiş, ölmüş kuşların.
Erzurum, Van, Bitlis şehir eşlerin!
Sadece kargalar selvinde Ağrı.

Meraların dolu yoz sığır, koyun.
Asrlarca kadere eğmişsin boyun.
Giydiren olmamış demişler! “Soyun”
Çok tembeldir neslin bağrında Ağrı.

Ekin tarlasında mevzi kazılı.
Sanki bu kaderin Hak’tan yazılı!
Sahipsiz fakirde yürek sızılı!
Karga kuşlarının seyrinde Ağrı.

Bir miskin Dursunî geçti içinden.
Beylerin(!) kurtarsın seni göçünden.
Yaranı sarmayan zarar keçinden
Seçimden seçime devrinde Ağrı.

– 08/05/2008