Salın atları yeşil çimene
Umut mu bağlanır gara dumana?
Böyle dert revamı insan olana?
İnsanın içinde feri kalmamış.

Salın atları yeşil çimene
Bağlar hazan olmuş dönmüş gazele
Selam olsun gönlü güzel olana
İnsanın içinde özü kalmamış.

Salın atları yeşil çimene
Beden durur ama içi virane
Hep aldandık yüzümüze gülene
İnsanın yüzünde nuru kalmamış.

Ne körpeler gelmiş murad almamış
Kışı yaşamış da bahar görmemiş
İnsanın özünde feri kalmamış
Gönlü çiçek açmış yüzü gülmemiş.

Dökülür yapraklar gazel olur da
Kırılır dalları hazan vurur da
Karşımda kanlı canlı durur da
Yürür dizlerinde derman kalmamış.

Salın atları yeşil çimene
Bir bir geçiyorlar zalim dümene
Dost görünüp kuyumuzu kazana
Biz alıştık felek nursuz olana.

Salın atları yeşil harmana
İnsanoğlu dönmüş sanki yılana
Yüzümüze gülüp sırta vurana
Biz alıştık felek kahpe olana.

Salın atları yeşil harmana
Biz alıştık bin bir türlü hileye
Neden diye sorma bu divaneye
Biz alıştık felek arsız olana...