Bu nasıl acıdır yürek sızılar
Boynu bükük kaldı körpe kuzular
Soğuk betonları yakar acılar
Ses vermez oldu da masum yavrular.

Burnumda tütüyor evlat kokusu
Küçücük bedene ölüm uykusu
Benim yavrum körpe ana kuzusu
Söküp atılmıyor yürek sızısız.

Art arda eklenir bitmeyen dertler
Beden ölür kalır yaralı kalpler
Kimisi biçare enkazı bekler
Neden konuşmuyor o tatlı diller?

Sallanır da durmaz beton beşikler
Neden yanmaz oldu hani ışıklar?
Cennette kavuşur nice aşıklar
Bir gecede soldu tazecik güller.

Duvara asılı bir resim kalmış
Her birinin ayrı hayali varmış
İpek mi yok idi betonlar sarmış?
Yine kavuşmalar cennete kalmış.

Duvarda asılı gelinlik kalmış
Her birinin ayrı hayali varmış
Duvak mı yok idi betonlar sarmış?
Yine kavuşmalar cennete kalmış.

Seslenirim anam anam uyanmaz
Bu nasıl acıdır yürek dayanmaz
Kazılır betonlar babam uyanmaz
Bu nasıl acıdır canlar dayanmaz.

Enkazdan çıksan da yüzünü görsek
Otursan avluya hasbihal etsek
Bilemedik kıymetini ah bilsek
Yerin belli değil betonu delsek.

Oturdum da babam enkaz başına
Kumlar doldu sakalıma saçıma
Bir gecede geldim doksan yaşıma
Muratsız yazsınlar mezar taşıma.

Oturdum da anam enkaz başına
Ben yatayım musallanın taşına
Kıyamam da senin gözün yaşına
Muratsız yazsınlar mezar taşıma.

Yalvarsam tabibe eylemez derman
Gelenden geçenden beklerim aman
Şu beton içinde bir garip yatan
Kalbim ören olmuş gönlümse viran.

Padişah olsam da eylesem ferman
Bekleye bekleye kalmadı derman
Hiç mi olmaz benim sesimi duyan?
Uyan kurban olam gel artık uyan!

Zenginin malı da etmedi para
Hiç dinmez acısı bu nasıl yara?
İnsanlar belendi beton kundağa
Bekledim bekledim sabah olmadı
Seslendim seslendim duyan olmadı...