-21-
ele dinine yandımın yeğesi, ele
canım curkuldayınca ha!;
eşşegdehi he(y)beden azzık çıkı(nı)mı aldım da
el ğadak ekmeğe gatık ederin deye
ordan bi çalı pelidini çıynadıydım
hay o pelidi çıynamaz olaydım
ha “pelidin üsdüne de “iki lık” matıradan su içerin
dadına doyum olmaz biliyon” dediydim
yalap-şalap taha bi çıynam ısdırmadan
yeğe goyunu görünce barabar yes etdim ordan
çalıların üsdünden bile hoplayalak seğittim
yüzünguyu.. bi solukda inividim aşşa(ya)
beri yandan varalakdan ba(ğı)rıyon-ça(ğı)rıyon
söğüyon, siğiyon, daş-maş fıldıradıyon
yeğe’nin umurunda deği(l) valla
..
n(e)’arasın “bana mı” deyon demeyoru
bişiy deel adam yeni dikmiş biliyon mu
her fırsantda sulayodur
domurcuk patladı patlaycak deye
sürgün domurcuğunun gözüne bakıyodur
bi de sonratdan görme kirt bi herifin ise
adam her Allahın günü
taha çiçek aşdığını görmemiş-ise
ekin-mekin, kelek-melek öyle deği
emme bu ağaç işi möhümün de möhümü
elin adamı bana ne demez
gözü ğibi bakıyodur adam harımına
gökgörmedik biriyse seni beni dinnemez
üzmez-kesmez
“dedim de dedim” valla
sen de bilisin ya
bi hökeleynan
bi de sonratdan görmeynen baş edilmez..
..