Bugün de ,
önce’ki günler gibi geçecek,
Geçmişe takılmış anılar da
göz yaşlarına bogulacaksin.

Mücadele etme’nin
bitat ve yorgunluğu içinde
yatağına girdiğinde,
dünya’nin ne kadar küçük olduğunu,
hiç kimse’nin kalmadığını
düşüneceksin.

Yine kendini sorgulayacak
Bütün günahları, suçları
kendinde arayacaktin.

Yatağın muhakeme,
yorganim suç,
Yastığın günah olacak.

Uyku ile uyanıklık arasında,
Ruhu’nun bedenini terk ettiğini
Kas-katı kesilerek seyr edeceksin.

Bir hastalık gibi
karışacak kanına acı çekmek.
Hiç bir teselliyet,
hiç bir meskale
bertaraf edemiyecek bu gerçeği.

Odalar da hayalet gibi süzülürken kucağında ,
çocuğu’nun ağlayışları,
gülüsleri...
Kucağında,
çocuğunun özlem kokulu
oyuncak ayısı.

Daha önce anlatamadigin bütün masallar hickiriginda boğulur.
Ayı sana sımsıkı sarılır
Sende ayıya...

Ekber. A Münih