Akıcı, ahenkli, güçlü, zengin üslubu ile okunası güzel bir yergiydi.

Kutlarım.
Saygılarımla.

Geçen 16 yılda öğrendiğim bazı şeyler var, geç kalmış olsam da öğrenebilmek güzelmiş.
1- Kimseye yardımcı olmak için bilgi vermeye kalkmayacaksın. Zira kimisi beceremediği için hakaretlerini sıraladılar, kimisi de iyi yazmaya başladığı için beni küçük gördüler.
2- Kimseye abla gibi, anne gibi davranıp dertlerini sorunlarını dinlemeyeceksin. Sadece bu sitede yüzlerce arkadaş özel problemlerini, duygusal durumlarını paylaştılar benimle. Birçoğu düşünceleri gerçekleşmeyince arabozucu gibi görerek düşman oldular bana. Geri kalanı da belki ihtiyacı kalmadığı için belki de açıkladıklarından utandıkları için uzaklaştılar tamamen. Ama merak etmesinler her kim olursa olsun sır olarak söyledikleri her şey benimle mezara gidecektir.
3- Şiiri sadece kendim için yazmalıymışım, zira yazdıkça huzur buluyordum. Bunu şu sıralar çok daha iyi anlıyorum zira şiiri sevsem de yazamamak çok acı.
4- Hangi tarzı, hangi konuyu seviyorsam öyle yazmalıymışım. Ne yorum ne yalancı alkışlar beni yolumdan çevirmemeliymiş.
5- Kimsenin tavrını, düşüncesini, şiirini eleştirmemek gerekiyormuş. Sevemediğiniz, anlayamadığınız ki ( bazı şiirleri yazanının bile anladığını sanmıyorum) paylaşımlara yorum yapmamak gerekiyormuş, hatır için gitseniz bile satırlar arasından seçeceğiniz ( o da varsa) birkaç kelimeyi satırı övmeniz diğerleri için sözünüz olmamalıymış.
6- Özellikle şairden dost, arkadaş olmuyormuş, herkes elmiş, herkes sadece kendi maddi ve manevi kazancı için dostça davranıyormuş.

Daha çok şey var da aklımda toparlayabildiklerim bu kadar. Gitmeden genç arkadaşlara bunlar tavsiyem olsun her ne kadar bu huyumdan zorda kalmış olsam da. Sana gelince Selçuk Bey kardeşim nadir olsa da hatırımı soran Parmakla sayılacak kadar az kalan şairlerden birisisin. Allah razı olsun…