Merhaba kıymetli hocam
Fikrî örgüsü güçlü bir şiir kaleme almışsınız kutlarım

Her şeyden önce, Ziya Gökalp'in "Şiirin Hikayesi" kısmında aktardığınız Türkçe ezan müdafaasını tasvip ettiğimi söyleyemem
Aynı şekilde bin dokuz yüz otuz ikiden itibaren Türkçe Ezana geçilmesini de doğru bulmam
Bin dokuz yüz ellide aslından okunmasının serbest bırakılmasının yerinde olduğunu düşünürüm
Dikkat edilirse serbest bırakılıyor, rağbet görüyor
Eski Diyanet İşleri Başkanlarımızdan Süleyman Ateş'in bir anı nakli vardır vaktiyle
Arapça okunması serbest bırakıldığında köyümüzde kurban kesildi, maşeri vicdandır bu dediydi

Aslında Atatürk'ün Türkçe Ezana geçiş tatbikatı dahi diğer inkılap kanunlarına benzemez
Bir Diyanet genelgesiyle icra edilir
Kanun haline getirilmesi ve cezai uygulamanın kabulü İnönü dönemine aittir
Anladığım kadarıyla Atatürk bir deneme gütmüştür
Topluma mal olup olmayacağı misali, kendisi öylesine sıcak baksa dahi
Menderes'in, Atatürk inkılaplarının topluma mal olmayanları bahsi de kimi zaman popülizm şeklinde eleştirilse de, gerçekçidir bence
Çünkü dediğim gibi diğer inkılap kanunları misali kanunlaştırabilirdi Atatürk, bir genelgeyle yönelmesi konuyu siyasala bağlamadığını, inanç motiflerine bağlı olduğu yönünde aldığını gösteriyor bana

Öte yandan hocam
Ziya Gökalp'in yanılgıları, tartışmalı yanları olsa da Cumhuriyet döneminde bir sene yaşadığını göz ardı etmem
Bin dokuz yüz yirmi dörtte hayata veda etmekte açıkçası
Hani öyle, aman aman Cumhuriyet dönemini idrak ettiği söylenemez
Kim bilir, Allah katında bunda da bir hayır var belki
Çocukluğunda, gençliğinde aldığı terbiyeye, tasavvura fazla halel gelmeden terk-i mekan eylemişe benzemekte
Ben kendi hesabıma kişilerin özlük haklarına da bakmaktan yanayım
Osmanlının son dönemlerinde dünyadaki siyasi ideolojik cereyanlardan etkilenmeleri olsa da, benliğinin alt katmanında inanç dünyası olabilir de, yaşadığı gelgitler buhrana düşürmüşte olabilir kendisini, intihar girişiminde bulunması babında hani
Bu anlamda bin dokuz yüz yirmi dörtte hayata veda etmesini kendisinin de mensubu olduğu sosyoloji mektebi de izah edemez hocam

Bir de hatırat notu eklemek isterim müsaadenizle

Ziya Gökalp bin dokuz yüz yirmi dörtte Fransız hastanesinde hayata veda etmekte
Talebelerinden Yahudi asıllı Enver Behnan Şapolyo kendisini ziyaret ediyor
Bir de bakıyor, Ziya Gökalp morgda Hristiyan usulde yatırılmış
"Başucunda bir haç, haçın altında bir Meryem ana kandili... Kandil donuk ışığıyla hafif hafif titreşiyordu. Kandilin gölgesinde de yatan Ziya Gökalp'tı." demekte
Devamında ise "Cenazenin yanından ayrılırken de yanan mumu söndürmekten ve getirilen bir çelenkle istavrozu kapatmaktan kendimi alamadım. Bu Hıristiyan gelenekleri ile yatırılan bir Müslüman cenazesine karşı, yerine getirilmesi gerekli, kaçınılmaz bir vazifeydi." demektedir
Burada bana ilginç gelen nokta, Fransız hastanesinin Gökalp'i morgda Hristiyan atmosferde yatırmasına müdahale etmek bir Osmanlı Musevi'si gazeteci yazara nasip olmakta
Demem şu ki, hocam nasibi yine var, yine var

Dediğim gibi Gökalp'in düşüncelerinde yanılgılar var da o sosyoloji verilerini "Türkleşmek, İslamlaşmak, Muasırlaşmak" şeklinde bir üçlü sacayağında da anlatmış bulunmakta
Ve kalıbın tam dışına çıkabilecek fırsatı da bulamamakta, ömrü vefa etmemekte

Nihayet
Yüreğinize, emeğinize, kaleminize, kelamınıza bereket
Selam ve saygılarımla.

Dün gördüm şiiri okumak istemedim.
Ziya Gökalp övgüsü görmek canım istememişti.
Bugün bildirimde şiiri tekrar gördüm.
Gözatacak çıkacaktım.
Hikayeyi okuyunca şiiri de okudum.

Can korkusu, itibar görme arzusu, hubb-u cah denen şöhret tutkusu, nasipsizlik...
İman da nasipledir.
Kalbini Allah bilir, görünürde hatalıdır.

O dönem alimler asılınca çoğu aydın! dinden uzaklaşıp kendilerine sunulan laikliği seçmişti.

Ne olduğunu bile bilmedikleri bir akımı takip ettiler.

Kimi Mehmet Akif gibi baba tokadı ile, kimi Necip Fâzıl gibi mürşid etkisi ile bu akımdan döndüler.

Kiminin nasibi yokmuş o hal üzere öldüler.

Bugün nasıl tiktokta akım oluyor ve sanki farz gibi tüm üyeler o akımı görev gibi yapıyorsa; o dönem de laiklik akımı vardı. Uyuyorlardı. Akıbetlerini düşünmeden.

Hakikaten Kur'an-ı Kerîm'de yazıyor "Hiç akletmez midiniz?" diye.
Halbuki Türkçe'sinden de okudular. Yine akledememişler.
Belki Arapça okusalardı aklederlerdi...

Tebrik ederim. Şiirinizi takdir ettim.

Elif V Mim tarafından 11/14/2023 8:41:25 PM zamanında düzenlenmiştir.