neyise.. ha! ne deyodum ha?!
gerneşelek aya(ğa) gakdım,
ovayı seyrederkene
goyun eşşe(ği)nden çıkıyı aldım,
düzen bi daşa aşdım da
el gadak ekmeğ alıp da çomaç edece(ği)kene
ğözüm dakıldı ya(ğ)mırdan nemermiş pelide
çıynamaya, so(mu)rmaya başladıydım
üsdüne, matıradan bi yudum su içince
nası(l) datlı olu(r) mübarek; sorma
.
geviş getirip durukana bi(r) bakdıydııım
“va! ne görsen beğenirsin zabahın köründe
er fakıtda ovaya inenner olmuş
sanısın millet gudurmuş
ürüyanda mı ğördün a gapbamalı
yeni mi dikdiğin almalığı
.
zabahın zeherinde kim ki bu manyak
gökgörmedik haralda ovada yatmış uyumuş
ne bu acelen a gapba döyüs,
ha yat uyu evinde!
çoluk-çocu(ğu)nan cebelleş
ıscacık garıyın goynunda
gucuk et, ovşa,
öp-gıdıkla-öpüş; kok!
haralda garıya hayrı yok
gakmış; ovaya ğaşmış
ne hayır geli(r) senin dutduğun işden
aklınca suş basdırıyo malak
bahçaya enmiş erkenden
çapalanacak bellenecek, sulanacak
budanacak değil haralda ilk güzden
bu adam ne ediyoru ki akdoncak?,
..
taha “a(e)lmaya durmamış” almalıkda
hani kelek tarlası olsa hadi bi taha,
seyrelt, otunu ayıtla, çapala
öyle ya? davşan iner, hırsız gelir annarsın
Gundallıya file ğelin olan gızların sehimi haralda
hısım akrabadan bildik-tanıdığın biri ossa
yes eder hurdan, genden-genden
yannarsın “söyke”den
iner varısın yanna
bi selem merisin
“enişde” dersin
horata şamata edersin
eğlenirsin
gelmişden geşmişden
“iki beşlik bozarsın”
sa(hi)p çıkarsın
ne de ossa gayınçısın
o da senin enişden
ben de bilmen ki “ilci midir?,
yonusa kilci midir?”
“yandan bacanak” mıdır,
yonsa enişde midir
..
ben bu malihülleler arasında gedip gelirkene
köyden “dışarıya gız veren”nerin
soyuna-sopuna yedi ceddine söverkene
galaylamaya galmadı, elle(h)!
elle(h) demişiyin
“neee!”