Kader pay ederken hayli cömertti
Gözüme emanet yaş aramadım...
Gönlüme kiracı amansız dertti
Atmayı denedim... başaramadım.


Zehredip içime hergün aşımı
Ağlattı, inletti, eğdi başımı
Cesaret cem edip birgün kaşımı
Çatmayı denedim... başaramadım.


Müdavim edince dilime âh’ı
"Yeter!" deyip kestim selam sabahı
Köle pazarına kurup tezgâhı
Satmayı denedim... başaramadım.


Ar ettim acımı vurmadım dışa
Her yolu denedim; ne etsem boşa
Üç günlük ömrümde bir nebze neşe
Tatmayı denedim... başaramadım.


Bahtıma danıştım, dedi ki "nazar"
Katî kararlıysan bir çaresi var
Verdiği adreste açık bir mezar
Yatmayı denedim... başaramadım.


Mecit Aktürk

* Merhaba Değerli Dostlar

Ehlinin eline geçip, diline düşen öyle dizeler vardır ki; ses ve yorumun gölgesinde kalmaktan gocunmak bir yana, onur duyar.

Bu şiirde olduğu gibi yani.

Eski... sıradan bir şiir.

Lakin;
ses ve yorum öyle değil.
Hiç olmadı zaten.
Hep mükemmel...
Hep sıradışı...
Hep olağanüstü.

O nedenledir ki;
sitelere uzak kalsam da, yine;
şiirime ahenk,
kalemime onur,
yüreğime mutluluk

veren değerli dostum, Erbil Edil Kardeşimden az önce aldığım bu ikramı da Edebî Güzergâhda yol aldığımız siz değerli dostlarımla paylaşmak istedim.

Selam ve sevgiler...