Özde dürüstlüğü,ben kale bildim,
Doğruluk peşinde,durmaz koşandım.
Tutulmayan sözü,defterden sildim,
Riya’ya tutunan,yüzden usandım.


Allah ve Resul’e,var mı imanı ?
Sanal sevdalarla,geçer zamanı,
Gerçek aşkın onda,tütmez dumanı !
İnançla yanmayan,közden usandım !



Rükû’ya varsa da,şeytan bırakmaz.
Kırk tilki aklında,kuyruk dolanmaz,
Ruhunda hep şer var,ondan sakınmaz,
Şeytana aşina,gözden usandım.



İnsan hayâl kurmuş,aşk diye diye,
Gerçek aşk aramış,kulda beşerde,
Oysa aşkın sırrı,Allah,Resul’de,
Aşkı anlatmayan,giz’den usandım.



Yalanı yoluna,taşlar döşeyip,
Ruhunu şeytana,peşkeş eyleyip,
Her türlü günahı,kolay işleyip,
Allah,kitap diyen,sözden usandım.



Kitaplar indirmiş,Yüce Yaratan,
Doğru yol içinde,her türlü yordam,
Onlarda her hikmet,bir bilse insan,
Okunmayan kitap,cüz’den usandım.



Tuğal söyler sözü,fani beşersin,
Alev çukurunu,kendin eşersin !
Tövbe nedir bilmez,günah işlersin,
Cürüm’le kirlenen,özden usandım.


Tuğal KÖSEMEN
18.Karım.2023

Gönül dostu katkıları ;

Bir şey duyduğunda,hemen inanır,
Yanlış olsa bile,doğrudur sanır,
Ne bir şair ne de yazarı tanır,
Yanlış peşindeki izden usandım.
......Türkmenoğlu (Şükrü Atay)

Ey yalan yanlışa meyil edenler,
Cühelânın peşi sıra gidenler,
Kadavradan farksız kuru bedenler,
Her hâlden memnunum,sizden usandım.
......AYDINK

Vicdan kaldırılıp rafa koyulmuş,
Üzerine çöken tozdan usandım.
Edebin,hayanın gözü oyulmuş,
Asil görünen soysuzdan usandım.
......Nurgül KAYNAR YÜCE