Sana seni ihbar ediyorum sevgili
tutanaksız değilim
celbim ihanetle ilgili

bilinmeyen bir cisim patladı beynimin kuytularında
ışıksız, bed, nurdan nasipsiz
şakağımda Azrail in eli kol geziyor
gözlerimi kapatan el ihanet kokuyor
sanma ki bu biçare her şeyden habersiz


bu kadar mı yoktum
ayak üstü toplandı yüreğim yüreğinden
şirk koştum Allaha
yalan yanlış haberler olsun duyduklarım
her durağa asılı ’’ aşk yok’’ afişleri kaldırılsın
keseceğim en haşmetlisinden kınalı bir koç
çatlaklar oluşmasın yüreğimin direğinden


bir kelimeye vuruldum ben
dizlerimin bağı çözüldü
tarifi olmayan bir yolculuktayım
hadi tut neresinden tutacaksın gitmelerin
aynı sokaklarda dönüp duracaksın


yüzümdeki yılların tortusunu sana nasıl gösterebilirim başka
hadi anlat
bana hissettirmeden nasıl yol verdin asırlık aşka


sustum
susmalar bağışladım dilime
mil çektim gözlerime
üç maymunu oynuyorum sevgili
görmedim
duymadım
bilmiyorum
sürdüm tüm sözleri sürgüne


kilidi vurup gittim sandım
oysa
içerden kilitlemişim kendimi
ben hala sendeyim



Çiğdem Çimen