Lambayı kapattım yattım yatağa
Gecenin yarısı kalktı atağa
Sanki füze gibi daldı bardağa
Ödümü düşürdü bu sivrisinek.

Bir anda fırladım yaktım lambayı
Tam vurdum sanırken kırdım aynayı
Bana dar eyledi koca
dünyayı
Uykumu kaçırdı bu sivrisinek.

Perdenin altında buldum izini
Bir kere gösterdi bana yüzünü
Bastonu atıp ta kırsam dizini
Sabrımı taşırdı bu sivrisinek.

Artık kovaladım, kaçırdım derken
Kolumu ısırdı ona gülerken
Öyle mutluydu ki kanım emerken
Aklımı şaşırdı bu sivrisinek.

Alnımın çatına bir iniş indi
Sanki sinek değil kocaman hindi
Ayağım altına alırım şimdi
Kendimden geçirdi bu sivrisinek.

Bir tokat salladım ölmedi niye
Duvara yapıştı elim şap diye
Kaşındı her yerim ondan hediye
Gözümü şişirdi bu sivrisinek.

Kapanmıyor gözüm bir korku sardı
Uçak gibi kalktı kanadın gerdi
Mevla’m hiç kimseye verme bu derdi
Evimi göçürdü bu sivrisinek.

Her yanım yanıyor boydan aşağı
Dışarı attım yorganı döşeği
Yanıma aldım tüfeği, fişeği
Kellemi uçurdu bu sivrisinek.

İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)