Yüzler
iki yüzü var yaşadığım şehirin
Birinde hayallerin ay’a düşmüş cemaliyle
kabuslara bulaşmış terli, kanlı yaşam kavgası.

Diğer yüzünde benzi solgun, feri sönük
ruhsuz bedenler.
Nefsi şehvet dolu karanlık yüzler...
Nereye yüzümü cevirsem,
Prangalar, kelepçeler, esaretler...

Niye yalnız bıraktın beni
Bu ruhsuz, çarpık yüzlü şehirde
iki yüzlü insanlarla?

Hangi poyrazlara sevdalandin da
Rüzgârı savurdu seni başka diyarlara?
Hangi Huma kuşunun özgür kanatlarına takılıp, ölümsüzlük otu nun sarhoşu oldun?

şimdi hangi şiirin kafiyelerine sigdirabilirim ki gözlerinin sihirini,
Geçmişi asırlara meydan okuyan
O lirik şiirlere,
Nadide yüzünün cemalini nakş edip
O muazzam ahengi oluşturabilirim ki.

iki yüzü var yaşadığım şehirin,
Birin de hayallerinin
Ay’a düşmüş, Nur yüzü
Diğerinde yüz yıllardır seni anlatan
Sihirli şiirler, şiirler, şiirler

ekber. a Münih