Ömür su gibi akarken önüne geçemezsin
Bir ağlayıp bir gülerken doğruyu seçemezsin
Kalbinin merkezindeki kilidi açamazsın
Hani gönülden gönüle köprüler kuracaktık

Her gün yeniden doğanlar dünyaya katılıyor
Gelenler vakti dolunca dışarda tutuluyor
Toprağın derinlerinde sessizce yatılıyor
Hani gönülden gönüle köprüler kuracaktık

Bu dünyanın hikmetini anlayana ne mutlu
Onların geçen günleri bayram gibi hep kutlu
Yükselirler dertleriyle her gün daha umutlu
Hani gönülden gönüle köprüler kuracaktık

Geçiyor sayılı günler hadi gafletten uyan
Kaldır bütün perdeleri kalmasın hiç uyuyan
Böyle kurtuluruz gelde olmasın hiç duymayan
Hani gönülden gönüle köprüler kuracaktık

Burası misafirhane üzülmezsin bilince
Sonra şaşırıp kalmazsın hesap kitap gelince
Yanına kalmaz elbette yaptıkların dilinde
Hani gönülden gönüle köprüler kuracaktık

Dünya dönen bir pervane dur durak bilmez izle
Her gördüğün duyduğunu söyleme susup gizle
Tövbe kapıları açık kimseyi silip çizme
Hani gönülden gönüle köprüler kuracaktık

Kudret Merttürk
Berlin