0
Yorum
8
Beğeni
5,0
Puan
464
Okunma
Dağınıklıklarıma kızardın sen benim.
O çorap niye orada kalmış, bu pantolon neden katlanmamış...
Yokluğunda daha bir dağınık oldu içim.
Odaya kokun sinmiş, havalandıramadım.
hüzün kırıntıları etrafa saçılmış,
acılarım birikmiş, süpüremedim.
Sehpada hasretin tozu kalmış, alamadım.
Masanın üzerine hatıralar dökülmüş, silemedim. Gözlerimde gülüşünün lekesi kalmış,
çok uğraştım çıkaramadım.
Anlayacağın, dağınıklık ruhuma işlemiş,
kendimi toplayamadım.
5.0
100% (1)
