22
Yorum
49
Beğeni
5,0
Puan
758
Okunma

ben en çok beni çağırmanı sevdim
birde yüksek sesle çığlık atmanı
gecenin düşlerinde
sıvışıp gidişinde
hıçkırıklara boğulmanı
üslü kemiyetlerinde
çarpanlara ayrılmanı
hayallerde çırpınmanı
sonra tarumar olmadan kıpırdamanı
yalnızlıklar
o duvardan bu duvara çarparken
bütün bedenler hasrete lahavle kalırken
dudaklarının kıyısına
ilişmiş kelimeleri sevdim
göz bebeklerine hazin bir uyku çökerken
ya bendeki tutku
birebir sessizliği delerken
sensizliğin kimsesizliğini sevdim
yak artık şu mumları
dök eteğinden yosun bağlamış taşları
yoksa dalıp gideceğim gece boyu
ama apaçık
ama kopkoyu
hiç sormayacak mısın
nerden geliyor bu değirmenin suyu
anla artık
bir sürü duygu biriktiriyorum sana
bir sürü
biraz yaş
biraz da kuru
5.0
100% (37)