Sıra sıra dağlar gibi
Yüzünde kare kare hüzün
Kader kaçağı
Keder yolcusu
Tutunmuş sarhoş bir düşe
Boş lafları yastık yapmış
Bir uyansa sarhoş başı
Kızıl güller fışkıracak
Gece sarısı sonbahar da
Demem oki
Mutluluk bir varış değil
Uzun bir yolculuktur
Kimi yarı yolda kalır
Kimi ömür boyu yol alır
Bazıları mutluluğu üksekte
Bazıları da alçakta arar
Oysa mutluluk
İnsanın insana verdiği değer
Sevgi saygı güven sonra
Sonrası her yol ankara
Şimdi diyorum ki
Bu kahrolası hüzün
Belki bir dağ selvisi
Belki kum tanesi belkide
Renkli gökkuşağı perisi
Söyleyin mor yamaçlara
Erken düşmesin karakış
Sen artık sonbaharsın
Ben mevsimleri yitik
İçinin gölgelerine savaş açmış
Uykular yarınlara bırakmış
Gidip dönülmeyen kapıya dayamış
Hoşça kal diyemeden
İlkbahar yağmur sonbahar kar
Akşamla yatsı arası çok dar
Ezrailin ayak sesleri duylur
Kurulur nizam verilir karar
Cennet cehennem arasında
Birde birde arasat var