o şerefsiz inkilizler de her şeyi bilillerimiş
emme bizim Goç Dayı
uzadır da uzadır me(v)zuyu
netcen ga(y)ri bu da o’nun bi huyu
yedisinde neyise; öyle ğederimiş
“dedim de dedim”
sivri sine(ği)n dediği ğibi
“dayı dayı dayı”
gaçıdır uykuyu-muykuyu
dat dökmez Goç dayı; mız mız mız
Ülker Ildızı işde o ıldız…
Goç Dayı “yedi sene gıtlık yok” demiş
bakarsın o arada evleni(r)-barklanırız
..
kimi de “Çoban Ildızı” der ya
“alakası yok”umuş..
o zaman nerde çoban
sadacana zaba(h)la
ilk ve tek fehmettiğimiz uçu(n) olmalı
o sahatda çobandan başga kim var dağlarda
makbul deği(l) bana galı(r)sa da
neye dersen; ne zaman
gövyüzünde bu ıldız temtek galdı
goyun yattığı yerden söykelmeye başlar
yani bu çobana “vahtına hazır ol” demek”
çoban; o ıldızdan başga kimin umurunda
çobandan başka kimin umurunda; o ıldız..
ulen Goç Dayı....
Allah(ın) adamı
..
gene goyun örüyoz bobamınan, birinde
Gayasekideği çarşağın yannında
dediklerini ol gör seçemedim neyeyse
osanmadı kaşlar tefa gösdertdi
başım döndü havaya baka baka
kepene(ği) serdi çarşağa
“hindi bak” dedi
“yedi gardaş” dedi “bak”
Süreyya da oyumuş, Ülker de
bi de Gutup Ildızını
hanı “goca cezve” “güçcük cezve”
ordan bakıp Gutup Ildızını bulcağmışın
“garannıkda pamparıldak”
.
“eyi de boba” dedim,
“hanı dünna dönüyodu”
“ulen o(ğ)lum” dedi
“Gutup Ildızı; Gövde asılı ğibi durudur zağır
Gutup Ildızının bi adı da “Demirgazzık”dır
senin annaca(ğı)n olduğu yerde çakılı demek kiyne
hemi de “güneşden bile çok böyüğümüş”
len heş olcak şey mi ya, nası(l) böyük
“öyle ossa” dedim “Güneşi deği(l) de
Demirgazzığı görü(r)dük”
.
o fakıt “gel buruya” deye beni
Gayasekidehi, tonçdahı andız ağacının yanına eletdi
ben taha güççük bi gopiliken
“Güneş Dutulması”nda ettiği gibi
balamıt ağacı mı böyük,
bu andız mı
heş düşünmeden
“balamııtt” dedim
görebiliyon mu balamıdı
“ı ıhh”
“neyye?”
“-beni buraya sakladın
balamıd; andızın garaltısında ğaldı”
“hah işdecik.. balamıt ağacı böyük emme
andız ağacı sana balamıddan taha yakın,
andız senin yanında da ondan
böyük emme balamıdı göremeyyon
Güneş; Dünnaya taha yakın da onun uçu
Güneşi görüyoz! bobam!
.
o ara; bi ıldız gayma(z) mı
“her gayan ıldız
birinin bu dünneden göçdüğüna dayır” dedi
ırahmet diledi, görmediği bilmediği birine
bu dünnadan göşmüşlerimize de dova etdi
ben de tabi..
emme derağap etiraz etdim gene
“müslüman de(ği)lise?”
“Müslüman ossa bile
adam namazını gılmayosa”,
“Allaha şirk goşuyosa”
“hırsızlık ediyo, an kakıyosa”
“yetim malını çalıyosa”
“garibene tasallut oluyosa”
Alla(hı)n hoşnut olmadığı bi guluysa
vay haline” dedi
“o zaman sen neyye ırahmet diledin;
Allaha şirk olmadı mı?
günah de(ğil)mi
Allah ona dova etdirtmeyceğ olsa
bize ıldızın gaydığını gösdertmezdi
görsek bile dova etdirtmezdi
affetceğse kendi edeydi
bizi neye alet etdi
.
“len bu sayada biz de sevap gazandık ya” dedi
ulen bu bobam ne akıllı ya
her tefasında bi coap buluyo valla
..
gene okudu üfledi
sevaba sevap ekledi
“amin” deyelek oğşadı yüzünü,
döndü bana dedi ki
“sen hepiciğini burak bi yanna hinci
güneşin doğduğu yanna yüzünü döndün müydü
arkan günbatısı
sağın güney
solun guzey!
gerisi mahana! bunu eyi belle yeter” dedi
“esgercilikde bek mühüm yönner
Doğuyu bildin mi,
Cahana değer!
.
evel evelden Cennet Halamın çocukları
ne ğadak şanslı derdim
şe(he)r yerinde ıpırat, ne goyun örüme dertleri var
ne gışın yeygi vermişler,
ne yazın kölge aramışlar
emme o ğün acıdım onnara, zavallılar
ne Çoban Ildızını bili(r)ler
ne böyük cezveyi, ne güçcük cezveyi görüller
ne bobalarıynan goyun örürler
ne gayan ıldıza ıras geliller
ne de biz gibi durduk yerde sevap gazanırlar
ne barnaklarını tesbik yapıp dova okumuşlardır
bi taha geldiklerinde onnara “Demirgazzık”ı soracan
onnar da kendilerine gazzıkbağı attığımı sancaklar
derkene Çoban Ildızı yanıp sönmeye başladı
duralakdan goca buynuzlu goç debelendi gakdı
bağca(ğ)nan golumdan asdıldı
longurdadı buynuz dilli goca bakır çan!
söykelendi takalar ağır ağır
Galabakdan..
Galabakdan yüzünguyu
boyladık Depeyurdu