GÜNAHIMI YAZAN MELEK

her gece yüzün bölüyor uykularımı
ya sandalyeyi it ya da ipi çek

sarıyor penceremi güllerin hıçkırıkları
güllere bülbül gibi yüzün gerek

elimde adressiz mektuplar kaldı
şimdi kim bana yağmurda öpüşmeyi öğretecek

beni anlamadın yüzüme bakmadın yalan mı
gözüne girmek fotoğraflarında görünmemek

sen hiç gelmeyen bir gecenin sabahı
sen sokak lambasının altında ağladığım gerçek

her gece yüzün bölüyor uykularımı
ya sandalyeyi it ya da ipi çek

yalnızlık gözlerinin şaheseri tanı
elimden tut istemesen de isteyerek

bu şiir dikeni yüzünden hep horlanan bir gülün ağıtı
sanırım bir böcek mezarımı seçecek

dalıp giden gözlerle yeniden arıyorum adımı
çok şey istedim evet hiçbirşey istemeyerek

hangi sözün ördü bu ağı
bileklerimden bu bağı kim çözecek

beni anlamadın yüzüme bakmadın yalan mı
gözlerin beni mecnun kimi memnun edecek

her gece yüzün bölüyor uykularımı
ya sandalyeyi it ya da ipi çek

Turgut Sakin