Bilir misin sessizliğin ardından kopan fırtınaları
Gözler gri bulut misali
Toplar damla damla yağmur
Görürmüsün göz perdesinin titrek halini
Yağmur sonrası dolu
Öncesi sessiz yıldırım çakması

Göz kapakları barajın setti güçlü görünse de
Bazen çatırdıyor sızıntı oluyur
Yada olmadık bir zamanda bendini yıkıyor
Kışın biriktirdiği karı ilkbahar gibi eritip sele dönüştürüyor
Parçalara bölüyor en az zararla tüm öfkesini

Kalmadı eski ben bende
Firar ederim çoğu kez kendimden
Yaşadıklarım benle gelmez deyip gittiğim yere boş avuntu bahanesiyle
Oysa bilirim yok
Yürekte kayıtlı olanı silecek silgi
Değişen yabancı mekanın aldatıcı manzarası
Anlayacağın kendinden kaçışlar çare değil
Var olan gerçekleri yok etmeye

Aldatan güzel manzara gece uykusunda uyanıp
Biten rüyaya benzer
Gündüze gözünü açtığında
Sorgularım yaşadıklarımı
Yaşadığım yalan Dünya’da
Bir zamanlar anlamlı gördüğüm ne varsa
Anlamsız hale gelmiş

Beklerken hayatımdan artıları
Eksiye düştüğümü görürüm
İstemsiz tükenişin içine düştüğümde
Fersa fersa dibe vuran yitip kaybolan gücüm
Eskisinden cevap bulduğu sorulara
Cevap bulamaz hale helir
Dört yanım çıkmaz sokağa benzer