SONA BIRAKTIM

Mevsimi geçen çiçekler değil
Koparılmış güller anlar beni
Vakit göç vakti
Tesellim tecellindi
Gitmeliyim buralardan
Gitmeliyim değil mi
Ancak kaybedenler anlar beni

Hangi yoldan gideceğimi
Yüzümdeki çizgiler belirlesin
İçime gömülü sözler çok eski mezarlar gibi
Kimseye yaramam artık
Kimseye yaramam değil mi

bana bakmasan da ordasın, görüyorum seni

"önemli olan -zamana bırakmak- değil,
zamanla bırakmamaktır..." derler
her şeyi resimlerde bıraktım

istediğin biri vardır.
Ama elinden gelen bir şey yoktur
Aşk budur derlerdi
Birine güvenmek

Son seferimi sende tamamlamak isterken
Şimdi gidiyorum

sen ellerimi bıraktın
ben her şeyi
bu sefer son seslenişim sensizliğe

beni affet
çünkü sen affetmeyi iyi bilirsin
söyle kaybettiğim güveni bana tekrar geri verebilir misin
beni affet
sen affettikçe mahfedensin

Islanmış duygular bıraktım gözlerinde,
dudaklarına ulaşmamış buseler.
Sana gülücükler ısmarladım kucak dolusu
Yorgun bir mutluluk bıraktım
Yanan yüreğimden arta kalan.
Son bir haykırış gönderiyorum sana,
Sessizliğimden sıyrılan….
Bir veda bırakıyorum sana

Hatırladığım tek şey papatyaları çok severdin
Bu sana
Bu sensizliğe son seslenişim

Beni Unutma
Öldüğümü hatırla
Bir gidişi asla tek kişi hazırlamaz
Pek sanmam yaralı kalbim
Belki de bu hüznü daha fazla kaldıramaz

Kimseye yaramam artık
farkındayım
Elveda demeyi sona bıraktım

Turgut Sakin