Kelimelerim kırık bir hayalin ürünü
Hayallerimiz bir kasabın kütüğünde çıkmış gibi
Bir yanımız kırık
diğer yanımız ölüm solumakta
Yaşamaya çalışırken can alıyoruz
Gerçi yaşamak için hangi canı canından alıyorduk
Çaresizlik diyip geçiyorduk
Bütün acımasızlığımla

Biz kimdik ki
İnsan denen et yığını
Küçük bir mikroba boyun eğen
Oysaki dünyalar bizimdi
Biz ise dünyaların
Peki şimdi
neden küçük bir yatakta
ölüme hasret yaşıyorduk

Soluklarımız acı verdiğimiz insanlardan mı geldi
Nedir bu sol yanım kanıyor
Sahi vicdan duymak zorunda mıydım
Hani ölenle ölünüyordu
Bir çaput bağladım
Hayaller ağacına
Bağnaz düşüncelerimle
Ellerimde kalan yokluk
Bana kalan ise soğuk bir yataktan can alanı beklemek

Oysaki küçükken toz pembe hayaller kurardım
Çiçekleri sever
Doğaya insanlara aşıktım
Biri hüzünlü ise hüzün duyardım
Acıyı duyma zamanlarım çokça idi
Şimdi ise kör kötük kötülüğe bulanmış düşüncelerim
Gözlerimde ben var
Benden başka sen yoksun ...