Kim ne bekler ki bu karanlık gecede ?
İçindeki sessizlik yankılanırken şairin kalbinde
Düşünceleri akşam sedasına karışır,
Uzun bir sefere çıkar,aşka yorulmuş zihniyle.
Sokak lambalarıyla aydınlanan yol
Ona umut verir gecenin sonsuzluğunda
Sevdasıyla yontulmuş aklında solar bin bir çiçek
Ve gözleri, yıldızlara ve aya takılır bir kez daha
Derin bir nefes alır ve adımlarını hızlandırır
Hayatın manasını aramak için,
Zifiri bir tarik gibi görünse de bazen
İçindeki merak hiç sönmez,hiç durmaz
Fani ezel,fani dünya derken düşlerinde
Bir şeylerin peşinde olduğunu hisseder
Belki de hayatın anlamı bu değil mi dercesine
Ama asıl anlamın,arayışın içinde olduğunu bilir.
Sokak lambalarıyla aydınlatılmış karanlıkta
Kalbi umutla çarpar, aklı düşüncelerle doludur
Ve sessiz bir gece daha geçerken
Şair, hayatının gizemini çözecek bir yolculuğa çıkar.