Seninle yaşayabilseydim keşke, seninle uyanabilseydim sabaha.
Senin uğruna olsaydı en büyük günahım.
Güzel gözlerinde yakabilseydim aşk ateşini.
Ellerin ellerimde olsaydı tüm yumuşaklığıyla.
Farkını farkettirirken yaktın yüreğimi aşk tufanında.
Seninle sarabilseydim tüm yaralarımı.

Sen! Şiir gözlü kadın!
Utkun tutkum oldu, her saniye seninle dolu.
Kolların prangam olsaydı, özgürlüğe tutsak yaşasaydım.
Yağmur gözlerinde ıslanıp gülümsemelerinde kurusaydım.
Hep hasretim olacaksın biliyormusun.
Sevgiyi devasa büyütüp gönlümde, çığ gibi yuvarlanıyorum aşkında.
Aşkının uçurumlarından düşerken ben!
Bir nebze olsun acımadın seni seven gönlüme.
Kalbim sen diye atarken değiyor göğüs kafesime.
Nefesim daralıyor be gülüm, nefesim daralıyor

Sürekli büyüyor sana olan aşkım.
Tutkunda tutuklu kaldım.
Aşkın prangaları boynuma iz yaparken, sen beni sensizliğe mahkum ettin.
Ama bu ceza yine de bir paye bana!
Bu ceza seni sevme cezasıydı ya!
Sen tarafından bana reva görülen.
Ama olsun!
Seni çok seviyorum.
Ölümüne hemde.
Bu aşk ölümsüzlüğe yol alırken, ben, sensizlikten ölüyorum.