hep sevdim
uzun kat edilen
yolların sonundaki
yazılmamış şiir gibi
gurbetin acımasızlığında
hep gözlerimde sakladığım
derin derin soluduğum
içimde yolculuğunu yaptığım
güzel toprağım Köyüm
her köşesi
gösterişli bir vitrin
taşı toprağı çalısı
bağı bahçesi ışıldayan
türküsü uzun havası
sesine hep döndüğüm
ruhum kalbim hasretim
elim ayağım gözüm
çocukluk bahçem
hüzünlü ayrılığım Köyüm
kokusunu taşıdığım
karşılıksız bir aşkın tutkusu
mutluluğun uçuşu
kuşların sana doğru gelişi
coğrafyanın güzeli Köyüm
payam , dut ağaçları kuş dolu
güz geçer kış olur bahar gelir
en bozkır yerler çiçekli
yağmurlar korur toprağı
keklikler havalanır güneşe
kanatları renkli sevimli
bulutsu güzelliklerle
yüzümüzün ışığını öpen KÖY
ölü doğmuş sevinçlerimiz olsa da
dudaklarımızda bir Köy tadı var
kirli ve acımasız bu dünyada..


mustafa kaya
16.10.2023 / Fethiye