Günün birinde herkes
Kendi yıldızını bulabilsin diye mi parlaktır yıldızlar
Bir çiçeği büyüten sevgi
İnsanı değiştirmez mi sanıyorsun
Yemin ederim
Göründüğüm kadar güçlü değilim
Sarılsanız
Sabaha kadar ağalarım
Beklemek
Eksiltirmiş insanı
O gemi buraya gelmeli


Gri gökyüzüne her bakışımda
Yüreğimi bir kasvet kaplıyor
Başkalarını kendimi tanıdığım gibi
Tanımayı ne çok isterdim
Korkularımızla öldürüyoruz zamanı


Yüzünü unuttuğum birinin
Sesini duyuyor
Sesini unuttuğum birinin
Yüzünü görüyorum
Hayat beni bir şekilde sıkıştırıyor


Kimse özünün
Bir yalanın kölesi olmasını istemez
Takıntıları bırakıp mutlu olmaya bak
Kimse seni
Canla başla mutlu etmek için uğraşmayacak


Mutluluğun bir tarifi yok
Zaten mutluluk anlatılmak için değil
Yaşanmak içindir
İnsan
Evvelce kaybettiğini bulmuş gibi olur
Güveni bir kere içinde hissedersin
Az insan tanı
Çokluk hep yorucu


Senin en iyi halini herkes sever
Neden kendimize işkence ederiz
Ziyanı yok
Yalnız geldik
Yalnız gideceğiz
Peki ya kalbinin söylediğini
Aklının yalanlaması


Ruhumun
Diğer yarısıyla tanışmadım henüz
Kayıp ettiklerim
Beni var eden şeyler oldular
Ümitsiz birini gören herkes cesur kesilir
İyi oynayanların dünyasında
Dekorun bir parçasıyım


Üzmeyen tamir etmeye de uğraşmaz
Asıl ben senin çabasız lığına kırgınım
Ve öylesine kalabalık ki yalnızlığım


Kendi halimde çayımı kahvemi içiyorum
Gökyüzüne bir not bırakıyorum. İNCEDEN .

_______Yeryüzündekileri affetmeyeceğim...


Semra EROĞLU Şiirleri sevdiren kadın