ölçüsü var mı
bu aralar ne kadar deliyim
içimde çoğalıyor
gece koynunda
cilveleşen sensizlik
iki lafın arası dilimde sen
zor geçiyor söz kalbe
denize düşmüş gibi
taşlar bağlı çırpınıyor aklım
zaman uçarken rüzgarlardan
sırlı aynalara tutunan
gizlisine filizlenen baharım

yaşı yok zamanın
umur da mı vakit
geri gelmeli ömürden gidenler
o gözler
bakışlara gizlenmiş
gönül içinde yangınlar alevsiz
mevsimine hiç uymuyor günler
kuş sesi yeşilliğe karışmış
bulut bulut gökyüzü özlem
eskiden
uçsuz bucaksız kırlardık
demet demet gelincik
tane tane papatya
ne güzel hep çocuk kokardık

sen ve ben
deliyiz tabi boşuna ayaklanmadı
yürekler
bir devrimin eşiğinde zaman
bu nasıl heyecan
arada bir kesiliyor nefesim
mola vermek bu yolda değil
gönül kendinden sürgün
şimdilerde güneş doğmakta
ucunda kırmızı gülün

yıldızlar tepeye dikilmiş yar
ortalık kararmış ay çoktan uyumuş
bahtımla kavgalar
yara bere içinde isyan
yürekle ömür arasında kalan
dağları delen sanki ferhat ben
meğer özlemişim seni
geç saatlerde
şu geceler
uzaklardan daha beter..

hilmi arsoy - tekirdağ 03.10.23