6
Yorum
18
Beğeni
5,0
Puan
528
Okunma

Küçük bir noktayım, çöl ortasında
Ben, benim içimde, sanki yâdelde.
Bir yaprak gibiyim dal ortasında
Sallanıp duruyor, ruhum zembilde.
Yürüyorum, sanki bir görünmezim
Yol hep ileriye geri dönmezim
Can ağzında bekler durur menfezin
Bir haber bekliyor ruhlar sahilde.
Her adım toprağa kibirle inmiş
Dönüp baktığında izi silinmiş
Her canlıya toprak kokusu sinmiş
Dünya kral olmuş, fâkir gönülde.
Ruhum darlandıkça çıkış arıyor
Çıkmak istedikçe korku sarıyor
Gönül pencereme biri vuruyor
Hayatla çarpıldım, ölüm var elde.
Nuriye Akyol /10/9/2023
Görsel alıntıdır
5.0
100% (11)