27
Yorum
52
Beğeni
5,0
Puan
846
Okunma

çırpınırken heveslerimiz
Evrenin kahır yüklü yörüngesinde
kendi rotasından sapmıştı idealler
hallerin rengi kaçmıştı
hayallerinde
bulup, bulup
yitirilen yaşamlar birikiyordu
zifiri karanlıkların
kuş uçmaz, kervan geçmez gölgesinde
saymadım kaç masum defnediliyordu
beyaz kefeniyle
kabirlerin müntehirine
umudumuzun kara sularında
hüzzam bulutları kol geziyordu
üleşmeyi eller üstüne tutmak yerine
neşeye kesik atılıyordu
insanlığın güzergahlarında
bir boş beşik sallanıp duruyordu
yüreklerimizin zulalarında
aşkın ise esamesi bile okunmuyordu
Eylülün son yaprağında
ey aforizma
ey melisa
lütfen kızma
öyle ayak üstü de sızma
elbet bir çare bulunacak
değer arz edenlerin
tümevarımına
5.0
100% (40)