Unutmak istemiyorum seni
Zira unutmak öyle kutsal bir şey ki
Beni ölmekten alıkoyuyor.
Artık içime de sığdıramıyorum
Seni terk eden bensem birazcık da sendin
Gülerek geçiştirdiğin kendimden
Bir evlat edinip sevmeyi denedim

Dik bile duramıyorum yürürken
Beni aşağıya,sana çeken şeyler var.
Gökyüzüne seslenip şiirlerimi anlatıyorum.
Onlar da acımın soluğuna kapılıp
Beni bir balta ile devirmeyi deniyorlar.
Susuyorum ve gidiyorum eski evime,
Kalbimi kapıda bırakmak öyle zor geliyor ki
Kendimi de kapında buluyorum

Ama uyumak gerek unutmak için!
Bunda kusur yok, sen gidemezsin.
Benle uyurken öyle tatlı geliyorsun ki
Hiç bir çilek reçelini böyle iştahla izleyemezsin.
Susalım da ayrılıklar konuşsun şimdi
Yıllardır içinde çürüyen o kalbin dillensin
Çünkü ben konuşunca hep susuyorum.