İnsan bir çemberin içinde çok yol aldığını zannederken yanıldığının ve yorulduğunun farkına varmıyandır. İnsan kendini arar gölgelerin içinde.
INSANDIR...
Az bilir çok yanılır, kul kul ile sınanır. Kendi bin söyler,ama bir söze alınır. Sevinince yüzü mutluluğa boyanır. İşler iyi gitmeyince boynu bükük dolanır. İNSANDIR....
İster ki hayat olsun rengarenk gül bahçe, Sevgi var olmanın adıdır HAK deyip sevince. Hep kendi başardı sanır hemen taktir edilince. Oysa ki ömür imtihandır, bir karışık bilmece. İNSANDIR...
Kimi dert eder mutsuz olmaya bahane yeter. Kimi bin sıkıntı içinde yine temiz yüzü güler. Nasıl yaşarsan yaşa bu gençlik elbet biter. Bir mezar taşına bir isim bir Fatiha yeter. İNSANDIR...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir. Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
RUSAMER MİZAH VE ŞİİRİYAT ENSTİTÜSÜ RAPORU Rapor No: RS–2025/KD–NT–231 Tarih: 25.10.2025 Yazının Adı: İnsandır… Yazar: Nermin Taşkın Yorumlayan: Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri Birimi: RUSAMER – İnsan Hâlleri, Fıtrat ve Ruhsal Gerçeklik Dairesi
Nermin Taşkın’ın “İnsandır…” adlı şiiri, yalın söyleyişinin ardında derin bir insanlık felsefesini taşır. Şair, insana dair tüm zaafları, umutları ve geçicilik duygusunu birkaç nefeslik dörtlüklere sığdırırken, hikmetli bir halk bilgeliği sergiler.
İlk dörtlükteki “Az bilir çok yanılır, kul kul ile sınanır” dizesi, hem kaderi hem de toplumsal gerçekliği dile getirir. İnsan, yalnız başına değil, başkalarıyla imtihan içinde var olur. Bu, şiirin ana omurgasıdır. Nermin Taşkın burada insanın doğasını kutsamadan, kusurlarını örtmeden anlatır: “Kendi bin söyler, ama bir söze alınır.” — bu dize, nefsin aynasıdır; insanoğlunun kendiyle çelişen yanını zarif bir ironikle ortaya koyar.
İkinci dörtlükte, şiirin dili birden imanî ve felsefî bir tonda genişler. “İster ki hayat olsun rengârenk gül bahçe, / Sevgi var olmanın adıdır Hakk deyip sevince.” Burada sevgi, sadece duygusal bir hâl değil; varoluşun ilahî gerekçesidir. Şairin “Hakk deyip sevince” vurgusu, Yunusça bir teslimiyetin yankısıdır.
Üçüncü dörtlükte şiir, faniliğe yaslanır:
“Kimi dert eder mutsuz olmaya bahane yeter, Kimi bin sıkıntı içinde yine temiz yüzü güler.” Bu karşıtlık, insan ruhunun çeşitliliğini ve iç direncini gösterir. Şair, insanı yargılamaz — yalnızca kendi gerçeğiyle yüzleştirir. Son iki dize ise hayatın özetidir: “Bir mezar taşına bir isim bir Fatiha yeter. İnsandır…” Bu sade kapanış, şiirin doruğudur. Fazlası yoktur, çünkü fazlası gereksizdir.
Nermin Taşkın’ın “İnsandır…” şiiri, biçimsel olarak halk söylemine yaslanır ama düşünsel düzlemde derin bir ontolojik farkındalık taşır. Ne bir ağıttır ne de bir öğüt — hem dua hem aynadır.
Ser Feyzlizof Delibal Hazretleri RUSAMER – İnsan Hâlleri, Fıtrat ve Ruhsal Gerçeklik Dairesi
Vesselam.
“İnsan, eksikliğiyle tamamlanan varlıktır; çünkü mükemmellik, hatadan doğar.”
İnsan öyledir işte Bin söyler bir söze takar Döner dolaşır büyütür o sözü Belki de iyi sözde kötülük arar İnsandır... Yüreğine gönlüne sağlık olsun değerli hocam Kaleminiz daim olsun Çok güzel bir şiir okudum Huzurlu vakitler diliyorum
Edebiyatdefteri.com, 2016. Bu sayfada yer alan bilgilerin her hakkı, aksi ayrıca belirtilmediği sürece Edebiyatdefteri.com'a aittir. Sitemizde yer alan şiir ve yazıların telif hakları şair ve yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Sitemiz hiç bir şekilde kâr amacı gütmemektedir ve sitemizde yer alan tüm materyaller yalnızca bilgilendirme ve eğitim amacıyla sunulmaktadır.
Sitemizde yer alan şiirler, öyküler ve diğer eserlerin telif hakları yazarların kendilerine veya yetki verdikleri kişilere aittir. Eserlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur. Ayrıca sitemiz Telif Hakları kanuna göre korunmaktadır. Herhangi bir özelliğinin kısmende olsa kullanılması ya da kopyalanması suçtur.
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
