1
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
435
Okunma
Bana bırakılan çöp dolu köşelerde,
Karanlığın tutsağı oldum;
Acının kuklası,
Aşk katliamının sunduğu leşlerle,
Gözyaşı mezbahaları kurdum,
Karşılıksız sevgilerden mezar taşları oydum,
Kemiklerden prangalarla,
Kaburgalardan kafeslerle,
Cinayetler karnavalı düzenledim,
Kalp denilen o boşlukta!
Peki ya sonra, bunca kötü tabirle,
Ölümden daha soğuk cümlelerle ne oldu,
Kargaların siyaha boyadığı semte dönüştüm,
Çoçukların olmadığı, korkunun nefes aldığı,
Yalnızlığın bile terk ettiği sessizliğe ulaştım,
İblisin evini kirletti öfkemin ölçüsüzlüğü,
Saf kötülüğü gördüm.
Peki ya sonra,
Hiç kimsenin inmediği derinlikte ne çıktı karşıma,
Sonsuza dek kayboluştu cezam,
Bütün diyarlar reddetti ruhumu,
Öylesine büyük bir kahra taşıdım aşkımı,
Tahtı olmayan,
Adı olmayan,
Ulaşılmayan.
5.0
100% (4)
Cevap Yaz