NEBİLER NEBİSİ CAN MUHAMMED ( Nâât)

İbrahim’in oğlu İsmail soyu
Kökünden yaprağa kutludur boyu
Nefes alan Kur’ân özeldir huyu
Nebiler nebisi canım Muhammet.

Beş yüz yetmiş bir ay Rebiülevvel
Açıldı bayrak her çağa evrensel
Safa tepesinde ilk teşri evvel
Nebiler nebisi canım Muhammet.

Yüzyıl önce kokan gül demetine
Değil mi zaten onun hürmetine
Ona hürmet şefkat eder ümmetine
Nebiler nebisi canım Muhammet.

Dürüst güvenilir lakab "El Emin"
Zor olsa da görevi dedi ki "Amin"
Allah bir! Sarsıldı yer gök zemin
Nebiler nebisi canım Muhammet.

Işığımız parlar Mekke ilinden
Çok acılar çekti müşrik elinden
Vazgeçer mi ümmet cihan gülünden
Nebiler nebisi canım Muhammet.

Kutlu oldu Resul seriyye’n gazan
Bilali Habeş’ten muhteşem ezân
Sıyrıldı kalplerde şirk dolu hazan
Nebiler nebisi canım Muhammet.

İlk ve son sözü de "Ümmetim Yarab!"
Üç beş derken doldu binlerce ashâb
Sarılın der Hakk’a, olmayın harab
Nebiler nebisi canım Muhammet.

Mirasın Kur’an’dır sarsılmaz, metin
Ümmetin içindi bunca zahmetin
Alemler kapladı senin rahmetin
Nebiler nebisi canım Muhammet.

Miraçtan hediye getirdin kutlu
Hiç görmeden aşık oldum ne mutlu
Aras andı seni senden umutlu
Nebiler nebisi canım Muhammet.

Arasbora