1
Yorum
13
Beğeni
5,0
Puan
445
Okunma
Bu koca şehrin yıldızlara perde tüm ışıklarını, birbirine küsmüş sırt sırta beton yığınlarını, sürekli koşturan zavallı insanlarını bırakarak ardımda; bitmek bilmeyen ıssız yollardan, karanlık yollardan, tekinsiz patikalardan, ayaklarım kanayarak, nefesim daralarak, dinip dinlenmeden, durup eğlenmeden, gözümde yaşlar, soluğuma boncuk gibi dizilmiş hıçkırıklarla, su alan bir sandal gibi yaratarak umudu feda ettiklerimden, varmak isterdim sana...
Elinden su değil, elin su
Yüzünden ışık değil, yüzün ışık
Sesinden şarkı değil, sesin şarkı...
Sonrası ne kan, ne soluk, ne gözyaşı...
Sonrası su, ışık ve şarkı...
Hazan Ayaz 🍂
5.0
100% (3)
Cevap Yaz