1
Yorum
9
Beğeni
5,0
Puan
481
Okunma
Ruha üflerken, taarruz mu sandın
Saçın, yer kabuğundan uzadı
Ayakların ağır küreye mi bağlı?
Doğarken, bir sırra mı gömüldün
Üstün başın, üryan
Kalbin, beyaz bir ipliğe mi bağlı?
Tutunanlar mı vardı sana
Onları bedeninin parçası mı sandın?
Onlar da ipliğini kefen etmiş, eski ruhlardı
Bakışların mı var, seni saran şeffaf tene
Yoksa sen mi deldin ve içindesin şu an
O tenine değen neydi sanıyorsun?
Nefes nefes çektin onu
İçine de doldurdun bu ayıltmayanı
Hep hoştun gezerken buralarda
Ayak tabanların biliyordu,
Düşüncelerin kabuk, sesin soyuttu
Saçlarım dedin onlara, saçlarım!
Tepindin, canlı bir buğuda
Sezilerin biliyordu bunu,
Ama sen doldurdun içini, sen.
Son nefes, biliyordun artık tadını
Bırakmak istemedin, bağlandın
Gidemedin işte, hep buradasın.
5.0
100% (3)
Cevap Yaz