Sevdiğim bir hayır kalmadı bende
Çileli canımdan beziyom gayrı
Duyuyorum yakın artık ensemde
Ölümün nefesi, seziyom gayrı.

Nar’ı aşk insanı tarumar eder
İnmez yüreğinden ahir’e gider
Dayanmıyor canım çektiğim yeter
Bir Mecnun misali geziyom gayrı.

Giderken yürüttün katlime akın
Artık anlıyorum sonum çok yakın
Sana bir sözüm yok alınma sakın
Kendi kaderime gızıyom gayrı.

Hayaller kurmuştuk gelecek için
Gönüller arası olur mu seçim
Günahı büyüktür böyle bir suçun
Kurduğum hayali bozuyom gayrı.

Gözüne bakınca hüzün görmüştüm
Kanayan yarana canım sürmüştüm
Beklerken yoluna güller sermiştim
Ömür defterimi cızıyom gayrı.

İnancım yitirdim aşka sevgiye
Bu şiirler sana olsun hediye
Dünyada tek izim kalmasın diye
Son satırlarımı yazıyom gayrı.

İçimde yaşattım sen bilmesen de
Kemal-i dirayet bitiyor tende
Artık gelsen de bir, hiç gelmesen de
Ecel girdabında yüzüyom gayrı.

İsmet Bozkurt (Dilsiz Kalem)