Beni tanımayanlar, beni merak edenler,
Gelin beni dinleyin, bakın neyin nesiyim!
Sizlere söylüyorum, hey beynimi didenler,
Ben Adem ve Havva’nın sırlı hediyesiyim.

Dinli, dinsiz her kalbi, taş olsa kor ederim,
Hasret ile kavurur, kendinden dûr ederim,
Peygamberi ağlatır, gözünü kör ederim,
Ben Yakup’un gözüne, çekilen perdesiyim.

En cahil insan bile, benimle yaşar mesti,
Yolumda can vermek var, ölüm cana hevesti,
Amon’u ben devirdim, inlettim putperesti,
Ben Züleyha kalbinde, Hakkın nişanesiyim.

Her şekile ile girerim; az güler, çok ağlarım,
Sevgi nerde var ise, ona doğru çağlarım,
Yaz, kış, çimen çiçektir, bezelidir dağlarım.
Ben bülbülün gülüne, söylenen nağmesiyim.

Dilim şiirler okur, ruhum sevdayı anar,
Bütün can mahlukat, benle yaşama kanar,
Bir ömür asla sönmez, bütün kalplerde yanar,
AŞK’ım bir mum ateşi, bende pervanesiyim.

Kamber, benim Arzu’mla, olan aklını almış,
Kerem, benim derdimle, kendini kora salmış,
Mecnun, Leyla diyerek, benle çöllere dalmış,
Ben Ferhat’ in Şirin’de can bulan hevesiyim.

Mansur beni istedi, girince bu meydana,
Kanını ben akıttım, onu beledim kana,
Dâr’a doğru giderken, yine dedi insana:
"Enel Hakk" lafzı ile, O’ nun divanesiyim

Birçokları yanında asla yoktur kıymetim,
Bu dünya sürgün yeri, bu dünyadır gurbetim,
Verilen son nefesle, bitecek bir hasretim,
Ölüm benim hicretim, vuslat bahanesiyim.

Beni bilen insanlar, benle süsler dünyayı,
Mutlaka her gönülün bende bulunur payı,
Anlayan minnet duyar, hep korur bu şeymayı,
Hazineyim, cevherim; ben AŞK’ın kendisiyim.