Hüznü demlediğim doğrudur
Gıyabında tüten dumanın da bir yansıması iken ruhum,
Sedef sancılarla örülü şiirlerimin mutfağı
Ve muhatabı hüzün kiremitli bir ev,
Haznesinde süregelen o yangın
Ve insan neye meylederse meyletsin
Kap-kaça uğrar ruhu ve rengi soluk ve silik bir gün
Daha erdi haneme
Aşkın kıymete bindiği
Sefasını sürdüğüm kadar hüznün
Özlemle kürediğim yalnızlığın fısıltısı iken sözcüklerim…

Fanusum kırık sızan suya b/akıyorum da
Firari yüreğim teklerken
Kırgın sabırla ölçüyorum ben yalnızlığın
Tansiyonunu
Bazense nabzını alamadığım bir uğultu
B/ölen kalemin seyrinde
Öznesi kayıp bir iklimin nezdinde
Yeniden doğuyorum nasıl ki
Hayatın ilkesi umut ve sevgi
Ve yeniden ölüyorum
Uçuşan zanların minvalinde

Giyindiğim sessizlik
Gideremedim acılar
Ederi varsa eğer ki şiirin
Bütçemi zorluyorum
Faizi iken hüznün her şiir
Hacizli yüreğimle bir bir
Sekiyorum

Yıllar yılı yılgın
Karambole gittiği kadar ömrün
Son demi derlediğim günün devası
Divası ve de yalnızlığın
Adam boyu yüreğimin sevdası
Öykündüğüm sadece kendim ve dünüm
Ölemediğim kadar öldüremediğim iç sesin

Münasip bir dille yaşıyor olmanın ilkesi
İmgelerse düşmediği kadar yakamdan
İbraz ettiğim sözcüklerin
Çetelesini tutuyorum
Yenik düşlerim var
Yanık kokan sihirli mektuplarım yandığı kadar
Yaktığımdır tüm gemileri
Ve işte rotası kayıp bir kaptan ve buzdağı…

Çarpmadığım kadar sayıları
Çarpılmamak adına
Çapkınca telaffuz eden sözcüklerin de korunda saklı
Nice fısıltı ve uğultu
O minval ki kat çıktığım
O sıra dışılık ki ses bulduğum
Afyonu da patlamamışken henüz günün
Gümbürtüye giden duygularım
Yeter mi sahi yaşamaya?
Yaşattığım kadar içimdeki çocuğu
Ve işte mutluluk silik bir arzu…

Sihrine b/andığım kadar sevginin
Siması nasıl da tanıdık sevdiklerimin
Ve iki yandan örülü saçlarım
Taban teptiğim okul yolu
Meğerki sadece umutmuş uğruna çırpındığım
Sözcüklerse ayracı öykümün
Sakata binse de sevgi
Sayamadığım kadar gönlü biçen yorgunlukları
Kaldırdığım Kaf Dağı
Affımı dilediğim Tanrı
Vira umut vira şiir vira özlem
Vardiyası dinmeyen bir esinti
Sağdıcım iken kalem
Solumla yatıp solumla kalktığım
Elbet içimde kaynayan duyguların ihbarı
Bir şiirden de öte
Bilinmezin indinde seken hece hece…