Yüklemezdin omzuma bütün gamı, kasveti;
Hiç mi önem vermedin akıttığım terime?
Vuslatın umuduyla çektim onca hasreti,
Umutlarımı gömdün kazdığın makberime,
Gönlüm hem sana küskün hem kötü kaderime.

Hayat yorgunluğundan çıkamamışım dağı,
Salmışım yüreğimi uçurumdan aşağı,
Zaman seven kalpleri artık af etme çağı,
Hiç mi değer vermezsin kalpteki ezberime,
Gönlüm hem sana küskün hem kötü kaderime.

Yürek yangının bende sönmedi sönmeyecek,
Ayrılık rüzgarları dinmedi dinmeyecek,
Belli ki beklediğim geriye dönmeyecek,
Ayrılık vebalini yükleme üzerime,
Gönlüm hem sana küskün hem kötü kaderime.

Farz et öldü Coşari, ağlamayacak mısın?
Çemberinle çenemi bağlamayacak mısın?
Pişmanlıktan kalbini dağlamayacak mısın?
Bir kez olsun kendini koysan benim yerime,
Gönlüm hem sana küskün hem kötü kaderime.

28.08.2023/Samsun

İbrahim COŞAR