0
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
321
Okunma
Aptal işidir akla güvenmek
Vardı ilimde Karun’da oldu sonunda felaket
Yola ne gerek hırka,ne posta taht
Sanma her ermiş kişi bürünür cübbeye takkeye
Sen ara gerçek alemi kendinde
Bulursun kendinde bir başka mene ulaşırsın
Sor ey Adem insan değil miydi suret -ı fahika
Sen neden bulmak istedin makamda,tahta
Saltanatta sultanlıkta bitap
Olmaz sandın Karun gibi bir son
Ey ilm-i fakir zekâsı vehitler
Sorarım akıl bir ilmek dolusu kıyafette yazan
Armür-ü gaf mıdır?
Yoksa ilim ceddinde bir savaşın murisinde mi?
Siz koşun o aptal işlerine
Bizim cehitimiz yeter bizlere.
5.0
100% (3)
