Herkes gibi ben de değilim baki,
Vakti geldiğinde yoklasın beni.
Zamanım tükenip emr-i hak vaki;
Olunca Azrail haklasın beni.

İşte vuslat günüm, görün toyumu,
Teneşire uzatsınlar boyumu,
Konu komşu ısıtsınlar suyumu;
Birkaç salih mümin, paklasın beni.

Sala konup kabristana varılsın,
Musalla önünde safa durulsun,
"Nasıl bilirdiniz?" diye sorulsun;
"İyi" deyip dostlar, aklasın beni.

İşte kabir evi, yeni bir konuk,
Sağ yana yatırın, kıbleye dönük,
Kapılar kapalı, ışığı sönük;
Cemaat oraya saklasın beni.

Ayrılığım yüreklere dokunsun,
Sevenlerim acı acı yutkunsun,
Dualar edilsin, Kur’an okunsun;
Yakınlarım biraz, beklesin beni.

Kimse ne ağlasın ne feryad etsin,
Mevla’dan dileğim, ruhum şad etsin,
Eşim dostum unutmasın, yâd etsin;
Hayır duasına eklesin beni.

Ziyarete gelir belki her cuma,
Görünce duygular geçer hücuma,
Beyaz güller diksin yâr başucuma;
Akgül’üm diyerek koklasın beni.

Kemal AKGÜL